ERADICATION OF THAKSINOMICS AND CORRUPTION
@สยามอย่าสิ้นชาติ อย่าประมาททักษิณ@โดย อังคาร กัลยาณพงศ์
http://www.manager.co.th
@ ทักษิณจักเสื่อมสิ้น เกียรติยศ อับยศ
เป็นแค่คนคดขบถ ซื่อบื้อ
โลภโกงเก่งปรากฎ โกงชาติ
ขายเอกราชรั้นดื้อ จ่ายซื้อสยามสวรรค์ ฯ
@ สุนัขรับใช้เร่งให้ ปรองดอง ดังฤๅ
เลือดต่ำนิรโทษหมอง ชั่วช้า
การเมืองหม่ำเมืองคะนอง น้ำเน่า สภาฯ เอย
เลือดต่ำก่อกรรมกล้า ครู่หน้าเวรสนอง ฯ
@ สภา ฯ ชุมนุมต่ำช้า อนารยะ ฮะฮา
ทาสถ่อยสถุลเศษสวะ ชั่วร้าย
ประชุมเรื่องกักขฬะ น้ำเน่า ปรองดอง
ทำเพื่อทักษิณได้ ล่วงพ้นผิดมหันต์ ฯ
@ นักการเมืองชั่วช้า กินเมือง โกงชาติโกรธแค้นเคือง ยิ่งล้น
ปวงราษฎร์ร่ำหมดเปลือง ชีวิต วิญญาณ
แม้วมุ่งผลาญชาติปล้น หม่ำสิ้นสยามสวรรค์ ฯ
@ สยามชาติอย่าประมาท ทักษิณ
ปล้นชาติกินแผ่นดินล่มสลาย ประชาชนอยู่ก็เสมือนตาย
เสียดายเอกราชอิสรtเสรี ฯ
@ ปวงราษฎร์จะเป็นทาสทักษิณ สูญสิ้นชาติ ศาสน์ประเสริฐศรี
ระบอบกษัตริย์ รัฐธรรมนูญไม่มี เสมอผีแม่โป้งแล้งเงินทอง ฯ
@ พ.ร.บ.ปรองดองสุนัขรับใช้ เจ้านายแม้วพ้นผิดทั้งผอง
อยู่เหนือกฎหมายงกปกครอง หมายปรองแต่ประธานดาวดึงส์ ฯ
@ หลุดพ้นพิษอสรพิษบริสุทธ์ เหนือชาติมนุษย์สุดวิเศษซึ้ง
เจ็ดโคตรบารมีลืออื้ออึง โลกตะลึงกราบขวัญอัญชลี ฯ
@ เร็วด่วนพี่น้องร่วมชาติสยาม น้ำใจงามเลิศประเสริฐศรี
ร่วมกู้ชาติเอกราชสักที มีอิสระเสรีสติปัญญาญา ฯ
@ โอม กราบพระศรีรัตนตรัย บุญญฤทธิ์ยิ่งใหญ่วิเศษวิศาล
คุ้มครองปกป้องพี่น้องนาน เกษมศานติ์อยู่คู่ฟ้าดินเอย ฯ
อังคาร กัลยาณพงศ์
วันศุกร์ที่ ๑ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๕๕ ขึ้น ๑๒ ค่ำ เดือน ๗ ปีมะโรง
@ผีโม่แป้ง สวรรค์ยอดหญ้า ๒@โดย อังคาร กัลยาณพงศ์
@ 'บัง ปรองดอง' ร่ายไร้ ศาสนา โมฆะแล
มีแต่คลื่นตัณหา กิเลสร้าย
โลภเงินล่อสมองหมา หัวเน่า คาวนา
บังคลั่งเงินแม้วไซร์ งั่งไหว้อวิชชา ฯ
@ เป้าลวงแม้วล่อให้ ปรองดอง ดิบนา
ดองฆ่าสัตว์ไร้สมอง มืดคล้ำ
แม้วแค้นงั่งบังผยอง ปฏิวัติ เวรเอย
เวรบ่วงรัดแม้วซ้ำ ซ่าซ้อนตัณหา ฯ
@ แม้วมอมบังงั่งให้ ปรองดอง เงินฮา
บังคลั่งบอดญาณผยอง เลิศล้ำ
เล่ห์ควายร่ายปลักหนอง นอนแช่ ปลิงแฮ
งามแง่งมโข่งซ้ำ ป่วยไข้อวิชชา ฯ
@ บังบอดหนวกใบ้งั่ง บังใจ ตนหนา
โลภหม่ำหลงกิเลสใน ป่าช้า
กรรมโง่โม่เวรไป ปรภพ
พบต่ำกรรมย่ำหน้า ตราบฟ้าอวสาน ฯ
@ แม้วมล้างสยามอย่าไหม้ พิษหมา บ้านา
บังงั่งไร้ศาสนา ร่วมด้วย
เงินจ่ายแจ่มผีผวา งมงั่ง หิวแฮ
โซ่โม่แป้งแรงม้วย มุดหน้าหนีหาย ฯ
อังคาร กัลยาณพงศ์
วันเสาร์ที่ ๒ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๕๕ ขึ้น ๑๓ ค่ำ เดือน ๗ ปีมะโรง
@อนุสสติ นักการเมือง@โดย อังคาร กัลยาณพงศ์
@ กราบพุทธเจ้าสว่างแจ้ง ทุกข์โศก โลกสาม
ตัดกิเลสตัณหาโลก หมดแล้ว
ตรัสรู้สู่มุติวิโมกข์ โลกุตระ
ชนะนิรพานผ่องแผ้ว พร่างแพร้วบารมี ฯ
@ แม้วอยู่ค้ำฟ้าไม่ มรณา ดังฤๅ
เกิด แก่ เจ็บ ตาย ผวา บ่ได้
เหนือกฎแห่งชีวา อธรรมฆ่า ตนนา
วิจัยเปล่าวิจารณ์ตนไซร์ ป่วยไข้อวิชชา ฯ
@ ไซรัส มหาราชเจ้า เปอร์เซีย วิเศษแล
เหลือแต่ดินกลบเสีย ซึ่งหน้า
ป่าช้าเหนื่อยอ่อนเพลีย กิเลสต่ำ มนุษย์นา
ชีพเช่นน้ำค้างฟ้า ยอดหญ้าระเหยหาย ฯ
@ อเล็กซานเดอร์ เก่งกล้า กาละสลาย ดังฤๅ
เกิด แก่ เจ็บ ตาย หาย ลับฟ้า
แม้วหมายอยู่ไม่ตาย ปรโลก ตอบแล
มนุษย์เพ่งไตรลักษณ์ อย่าแล้งวิจัยวิจารณ์ ฯ
@ ฮันนิบาล ทหารเก่งกล้า สมองเพชร
อาฟริกานุสยังเผด็จ ศึกสิ้น
วิเศษแสนแต่จบเสร็จ ซากเน่า สูญนา
สัจจหลักไตรลักษณ์ดิ้น ไม่ได้โลกเหวย ฯ
@ เจ็งกีสข่าน เก่งกล้า มัจจุราช รอฤๅ
หายลิ่วประวัติศาสตร์ เปล่าสิ้น
แม้วจักอยู่หรือวินาศ หัวเน่า อนาถนา
นึกน่าระลึกชีพดิ้น ดิ่งปลื้มปริศนา ฯ
@ จักรพรรดิฉินซีฮ่องเต้ ทะเลหลวง เล็กแล
บวมเน่าเนื้อเหม็นปวง ป่าช้า
อำนาจท่านสุดหวง หายเปล่า
เงาโง่อโหหายหน้า ซ่อนฟ้าสุสานศิลป์ ฯ
@ บุเรงนอง ผยองเก่งกล้า มหาราช
เหลือแต่ตอปราสาท ป่าช้า
ไอสวรรย์อย่างวิมานมาศ หมาเยี่ยว ย่ำนา
อัฏฐิถ่านเจ้าหล้า ลิ่วฟ้าเสมอฝัน ฯ
@ นโปเลียน เมินถ่านไหม้ มอสโคว์ ควรฤๅ
ถ่านไม่เอากองโต โง่รั้น
เจ็ดแสนป่าช้ายโส เหม็นเบื่อ ศพนา
เศษฝรั่งฟ้างั่งปั้น ป่นม้วยด้วยผยอง ฯ
@ นโปเลียน โลกเลี่ยนแล้ว ฝรั่งเศส
แพ้รัสเซียทหารเปรต ร่ำไห้
ตายอนาถเน่าทุเรศเหตุ วิเศษยิ่ง ใหญ่แล
ชะแง้ฝรั่งฝังไว้ อกไหม้ตายโหง ฯ
@ แสวงโลง ปอเต็กตึ้ง ตะลึงงัน ฝันแฮ
จีนเปล่าโลงกำนัล ฝรั่งเกลี้ยง
ป่าวแร้งซ่ากาฝัน ฝังซาก เน่านา
แร้งอิ่มกากินเลี้ยง ล่อพะโล้โก้หรู ฯ
@ ฮิตเลอร์ ละเมอกว่าฟ้า จักรวาฬ วิเศษฤๅ
หิวเห่ออารยันสราญ ทั่วหล้า
ฮิตเล่อร์เซ่ออวสาน สูญเปล่า งั่งแฮ
แม้วอยู่อย่างเชิดหน้า เก่งกล้าอย่าหมาย ฯ
@ จอมพลป.คลั่งไคล้ นโปเลียน เลียนฤๅ
สฤษดิ์เลี่ยนปฏิวัติเนียน อ่อนน้อม
สวนสนามกิ้งกือ เวียน กะลาครอบ วนแล
สยามย่อยยับหลังค้อม หว่านข้าวหลังคน ฯ
@ แม้วจักอยู่คู่ฟ้า อกาลิโก ดังฤๅ
แล้งเสน่ห์ธรรมพุทโธ โง่รั้น
พุทธธรรมหยิ่งผยองยโส ไม่ใส่ ใจเลย
เหลวเปล่าชีพครู่สั้น ค่าสิ้นวิเศษสลาย ฯ
@ แม้วหมดสมัยใส่ไคล้ ปรอดดอง ดังฤๅ
แม้วร่อยหรอเงินทอง หมดเกลี้ยง
จรจัดหยิ่งยโสผยอง ยิ่งใหญ่ ฮะฮา
โลงซ่อนหนอนกินเลี้ยง งั่งแล้งแผ่นดิน
@ ชุดดำเมียร่ำไห้ หาผัว พบฤๅ
เสียงสั่งโหวยโหวยระรัว ร่ายไม้
ป่าช้าค่ำมืดสลัว ผีตื่น โลภแล
โกงเก่งกลางนรกไซร้ หมกไหม้อเวจี ฯ
@ ผีเอยผีร่ำร้อง ปรองดอง ดังฤๅ
ดองร่างผีจองหอง แพทย์ห้าม
จ่ายงามช่วยจับจอง ปรโลก ลุกเอย
ญาติยั่นเงินครั่นคร้าม ภูติคล้ำอึมครึม ฯ
อังคาร กัลยาณพงศ์
วันจันทร์ที่ ๔ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๕๕ ขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๗ ปีมะโรง
@ทหารหาญเห่ากู้ เอกราช@โดย อังคาร กัลยาณพงศ์ @ ทหารหาญเห่ากู้ เอกราช สละชาติเพื่อชีพทาส ไพร่แม้ว บรรพบุรุษนั่นวิปลาส วินาศเปล่า อยุธยา ปู่ญ่า*อกสะอึกแล้ว นิ่งสะอื้นอกาลิโก ฯ *ญ่า ญ.ผู้หญิง = ญ่าเป็นสุภาพสตรี ย่า ย. ยักษ์ + ย่าเป็นยักษ์ อังคาร กัลยาณพงศ์ เสาร์ที่ ๒๓ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๕๕ ขึ้น ๕ ค่ำ เดือน ๘ ปีมะโรง |
@เสียเอกราชระยะสั้นโศกซึ้งอนันตกาล@โดย อังคาร กัลยาณพงศ์ @ อู่ตะเภาเมาฝรั่งร้าย อเมริกาโกง กินแล หลงฝรั่งส้นเท้าโยง ป่าช้า สยามชาติไม่เห็นโลง ไม่หลั่ง น้ำตา ผวาอย่างเวียตกงกล้า ต่อสู้สยดสยองฯ @ ปฐมกัลป์ตั้งแต่ตั้ง ชาติไทย มานา แม้วชั่วอุบาทว์จัญไร ยิ่งแล้ว นำแดงดิ่งชิงชัย ประโยชน์ ตนแล ตนยิ่งใหญ่เพริศแพร้ว แต่บ้าสารเลวฯ @ อู่ตะเภาฝรั่งเช่าซื้อ ปูแสม มันเอย ฝรั่งอร่อยปูลอยแพ แม่หม้าย ปัญญาปู่นิ่มแฉ แบไข่ คาวนา ฝรั่งใส่ตัณหาร้าย เร่งเอื้องพรหมจรรย์ ฯ @ สวรรค์ยอดหญ้าฝรั่งค้า สมองปู แสมแล แดงเรื่อนำปลางู โง่รั้น สยามชาติน่าอดสู เกีรยติยศ หมดเอกราชระยะสั้น โศกซึ้งอนันตกาล ฯ @ ทหารอย่าหาญเห่ากู้ อยุธยา ฮะฮา รบพม่าให้เสียหมา โรคเรื้อน อเมริกาด่าทาสผวา กินต่อ ไปนา งบรบพบสนิมเปื้อน เน่าสิ้นวิญญาณฯ อังคาร กัลยาณพงศ์ เสาร์ที่ ๒๓ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๕๕ ขึ้น ๕ ค่ำ เดือน ๘ ปีมะโรง |
สิ้นเสียง จิตรกรกวี อังคาร กัลยาณพงศ์ |
![]() |
|
@ฟอกถ่าน@
๑ เขม่าหม้อ ที่ก้นหม้อ เป็นมันเมื่อมอยู่มิดหมี
ฝอยเหล็กแหละจึงดี ขัดหม้อให้เขม่าหาย
๑ โลหะอันขึ้นรา สนิมเลอะอยู่เปรอะปราย
ต้องใช้กระดาษทราย ค่อยขูดขัดเข้าคืนคง
๑ สนิมเหล็กอันกินเหล็ก ก็กัดเหล็ก เป็นผุยผง
ตะไบเหล็กตะไบลง กำจัดคราบสนิมหนา
๑ ธรรมดาของถ่านดี จะต้องดำเป็นธรรมดา
ป้ายถูก็เปื้อนทา แลจุดไฟก็ติดไฟ
๑ ดังฤๅจักขูดลอก แลฟอกถ่านด้วยอันใด
ความผิดมหาภัย ขจัดได้ด้วยใดฤๅ!
เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
อ.๕/๖/๕๕
@เจ็ดซ้าย@โดย เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
@ หนึ่งคือซ้ายดัดจริตไร้เดียงสา
อหังการ์เป็นใหญ่ก็ซ้ายได้
สองคือซ้ายซ่าระเบิดเถิดเทิงไป
ได้บาทใหญ่อย่างไม่ได้เคยเป็น
@ สามคือซ้ายมาสายเพิ่งได้รู้
การต่อสู้เพื่อคนผู้ทุกข์เข็ญ
สี่คือซ้ายตกขอบชอบคั้นเค้น
ชูประเด็นทฤษฎีบทชี้นำ
@ ห้าคือซ้ายกลไกแบบไขลาน
เป็นหุ่นยนต์บริการวันยังค่ำ
หกคือซ้ายเจ้าเล่ห์สาริยำ
ทำเพื่อทำประโยชน์ได้แต่ฝ่ายตัว
@ เจ็ดคือซ้ายสามานย์ก่อการร้าย
จนเป็นซ้ายทรราชอุบาทว์ชั่ว
ทั้งเจ็ดซ้ายเจ็ดอสัตย์กัดกันนัว
ล้วนน่ากลัวเพราะเป็นซ้ายที่ไม่จริง
@ ผู้รู้ว่าหนุ่มสาวทันสมัย
ไม่เป็นซ้ายก็ไร้ใจเป็นที่ยิ่ง
แต่แก่แล้วยังเป็นซ้ายไม่ประวิง
ก็เป็นสิ่งไร้สมอง...พึงตรองดู !
เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
พฤ ๑๔/๖/๕๕
@สามสำคัญ@โดย เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
@ หนึ่งจำแนกแยกมิตรแยกศัตรู
สำคัญต้องรู้ 'ศัตรูหลัก'
เพ่งเนื้อหาอย่าเพ่งเพียงรูปลักษณ์
กับจะต้องตระหนัก...สถานการณ์
@ สองจำเป็นต้องรู้ 'คู่ขัดแย้ง'
อันสำแดงให้ดูอยู่สองด้าน
ปฏิปักษ์-เอกภาพ...พิสดาร
เพื่อทำงานแนวร่วมรวมมวลชน
@ สามปัญหา 'ท่าที' ที่อุทิศ
ต่อศัตรูต่อมิตรอันมีผล
รู้จุดร่วมจุดต่างรู้วางตน
ต่อศัตรูจู่ประจนเข้าโจมตี
@ คือสามเรื่องสามกระบวนที่ควรรู้
พิชิตศึกศัตรูได้ทุกที่
คือ 'ศัตรู' 'คู่ขัดแย้ง' และ 'ท่าที'
ฝากเพื่อนพ้องน้องพี่...พิจารณา
@ เอาประโยชน์ของประชาขึ้นเป็นใหญ่
คือประชาธิปไตยที่ก้าวหน้า
เอาอำนาจฉ้อฉลปล้นประชา
คือโจราธิปไตย...จัญไรเมือง!
เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ พ.๑๘/๗/๕๕
บทกวี “หงา คาราวาน” (สุรชัย จันทิมาธร ศิลปินแห่งชาติ)
“ขอเรียนศาลแห่งสีที่เคารพ
สีต้องใช้ไม่ครบกระบวนสี
มีกลุ่มคนผูกขาดในชาตินี้
ยึดสีแดงไปย่ำยีเป็นของตน
ทำให้สีแดงแย่มีแต่ยุ่ง
จะแต่งปรุงงานศิลป์ก็สับสน
ศิลปินเดือดร้อนเกินจะทน
เพราะสีแดงถูกปล้นขโมยไป
เอาสีแดงคืนมาให้ข้าเถิด
ก่อนจะเกิดสงครามห้ามไม่ได้
ทุกวันนี้พวกข้าไม่กล้าใช้
เพราะว่าใจไม่มีให้สีแดง...”
http://www.manager.co.th/Politics/ 27 มิ.ย. 55