การอนุรักษ์สัตว์ป่าสงวนและสัตว์ป่าอื่นๆ
การอนุรักษ์สัตว์ป่าสงวนและสัตว์ป่าอื่นๆ
สัตว์ป่า เป็น ทรัพยากรธรรมชาติที่สามารถทำให้เพิ่มจำนวนมากขึ้นได้ แต่ถ้าหากสัตว์ป่าชนิดใด สูญพันธุ์ไปแล้วจะไม่สามารถสร้างพันธุ์ของสัตว์ป่าชนิดนั้นขึ้นมาได้อีก การอนุรักษ์สัตว์ป่า จึงควร มีหลักดังนี้
1. การใช้กฎหมายควบคุม เป็นการอนุรักษ์สัตว์ป่าทางตรงมีการป้องกันและปราบปรามผู้กระทำ ผิดพระราชบัญญัติสงวนและคุ้มครองสัตว์ป่าอยู่เสมอ การจัดตั้งเขตอุทยานแห่งชาติ เขตรักษา พันธุ์ป่า เพื่อให้ควบคุมดูแลสัตวืป่าในเขตอุทยานนั้นๆ จึงเป็นสิ่งสำคัญ
2. การสงวนและรักษาแหล่งที่อยู่อาศัยของสัตว์ป่า คือ การรักษาป่าไม้ประเภทต่างๆ ซึ่งมีความเหมาะสมต่องการดำรงชีวิตของสัตว์ป่าแต่ละชนิด ให้คงอยู่ตลอดไป โดยมีรูปแบบการจัดการพื้นที่เป็น 2 ลักษณะ คือ
1) เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า
จัดตั้งขึ้นตาม พ.ร.บ. สงวนและคุ้มครองสัตว์ป่า พ.ศ. 2503 และ พ.ร.บ. สงวนและคุ้มครองสัตว์ ป่า พ.ศ. 2535 เพื่อกำหนดพื้นที่ให้เป็นที่อยู่อาศัยของสัตว์ป่าโดยปลอดภัย เพื่อว่าสัตว์ป่าในพื้นที่ดังกล่าวจะได้มีโอกาสสืบพันธุ์และขยายพันธุ์ตามธรรมชาติได้มากขึ้น ทำให้สัตว์ป่าบางส่วนได้มีโอกาสขยายจำนวนออกไปในท้องถิ่นอื่นๆ ที่อยู่ใกล้เคียงกับเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า
2) เขตห้ามล่าสัตว์ป่า
อาณาบริเวณที่ทางราชการได้กำหนดไว้ให้เป็นที่อยู่อาศัยของสัตว์ป่าบางชนิด โดยออกเป็นประกาศในราชกิจจานุเบกษาตามความในมาตรา 42 แห่งพระราชบัญญัติสงวนและคุ้มครองสัตว์ป่า มักจะมีขนาดไม่กว้างเหมือนเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า และส่วนใหญ่จะเป็นบริเวณซึ่งใช้ในราชการหรือเพื่อใช้เพื่อสาธารณะประโยชน์ร่วมกัน
3. การเพาะพันธุ์เพิ่ม เช่น ตามสวนสัตว์ต่างๆ เขตรักษาพันธุ์สัตว์หลายแห่งเลี้ยงสัตว์บางชนิด ไว้ในกรงเพื่อเพาะพันธุ์เพิ่มเมื่อมีมากแออัด จึงนำสัตว์บางชนิดไปปล่อยไว้ในป่าเปิด ของอุทยาน แห่งชาติ เช่น สัตว์ที่มีมาจากสวนสัตว์ดุสิต เจ้าหน้าที่ได้นำไปปล่อยไว้ที่อุทยานแห่งชาติเขาเขียว เขาชมพู่ เป็นต้น
4. การค้นคว้าวิจัยทางวิชาการ ถือได้ว่าเป็นพื้นฐานของการจัดการสัตว์ป่าให้มีจำนวนเพิ่มขึ้นในระดับที่พอเหมาะกับอาหารและที่หลบภัยในท้องที่นั้น ๆ
5. การใช้ประโยชน์จากสัตว์ตรงตามหลักกาอนุรักษ์ทรัพยากร โดยไม่เก็บทรัพยากรไว้เฉย ๆ เท่านั้นยังต้องรู้จักนำทรัพยากรนั้นๆ มาใช้ให้เป็นประโยชน์มากที่สุด เช่น จัดสถานที่ชมสัตว์ป่า จัดสวนสัตว์ให้เป็นที่พักผ่อนหย่อนใจแก่มนุษย์ ให้ความรู้ตามสมควร ถ้ามีจำนวนสัตว์บางชนิดมากเกินไป ก็ควรเปิดให้มีการล่าสัตว์นั้นๆ ตามหลักของ สมดุล ธรรมชาติ
ที่มา :http://www.prc.ac.th/tree_an_teen/hsave.htm
